ဘယ္မွာရပ္ပါဆိုတဲ့ ေၿဖရွင္းခ်က္ကိုမေပးပဲ ရပ္တဲ့သူဖမ္းမယ္ဆိုတာကေတာ့ တရားနည္းလမ္းမက်

ဘယ္မွာရပ္ပါဆိုတဲ့ ေၿဖရွင္းခ်က္ကိုမေပးပဲ ရပ္တဲ့သူဖမ္းမယ္ဆိုတာကေတာ့ တရားနည္းလမ္းမက်

"လြဲေနတဲ့ မူ၀ါဒတစ္ခု"
Thet Swe Win

ဒီေန႔ က်ေနာ့္ကား လွည္းတန္းမွာရပ္ထားတုန္း ကရိန္းကားနဲ႔ အဆြဲခံလိုက္ရတယ္။ လွည္းတန္းနားတ၀ိုက္မွာ ရပ္ထားတဲ့ကားေတြကို ကရိန္းနဲ႔ဆြဲဆြဲသြားတာေတြကို မၾကာခန ေတြ႕ေနၿမင္ေနရေပမယ့္ ကိုယ့္မထိေသးေတာ့ ဖာသိဖာသာပဲ ေနၿဖစ္ခဲ့တယ္။ လူေတြထံုးစံအတိုင္း ကိုယ့္မထိသ၍ သူမ်ားေတြ ၿဖစ္ခ်င္တာၿဖစ္ဆိုၿပီး အတၱၾကီးခဲ့မိတယ္ဆိုတာ ၀န္ခံပါရေစ။ စာေရးမယ္လို႔ေတြးေပမယ့္ လက္ေတြ႕ခ်ေရးဖို႔ ပ်င္းေနတာေၾကာင့္လည္း ေရးသင့္ေၿပာသင့္တာေတြ မေၿပာၿဖစ္ခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။

က်ေနာ့္ရံုးက လွည္းတန္း ဦးထြန္းလင္းၿခံလမ္းထဲမွာ။ လွည္းတန္းဆိုတာကလည္း သိတဲ့အတိုင္း ကားရပ္စရာေနရာ ေတာ္ေတာ္ရွားတာ။ ကားမွတ္တိုင္နဲ႔ မီးပြိဳင့္နဲ႔က အရမ္းနီးေနၿပီး ဘတ္စ္ကားေတြက စည္းကမ္းမဲ့ၿပီး ခနခနလမ္းပိတ္ရပ္ေတာ့ လွည္းတန္းတစ္၀ိုက္က ကားေတြအၿမဲက်ပ္ေနေလ့ရွိတယ္။ မနက္ ၉နာရီ ရံုးတက္ခ်ိန္နဲ႔ ညေန ရံုးဆင္းခ်ိန္ေတြမွာ လူေတြေရာ ကားေတြေရာ အရမ္းရွဳပ္ေနေလ့ရွိတယ္။ ညေနဘက္ဆိုရင္ လမ္းေဘးဆိုင္ေတြပါ လာဖြင့္ၾကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကိုဆိုးဆိုးရြားရြားကားပိတ္တတ္တယ္။

က်ေနာ္အရင္အလုပ္ MICT Park မွာတုန္းက အလုပ္သြားရင္ ဘတ္စ္ကားနဲ႔သြားတယ္။ တာေမြကေန MICT Park ကိုဘတ္စ္ကားနဲ႔ သြားရင္ ပံုမွန္ ၂နာရီၾကာတယ္။ မႏွစ္က သမီးေလးကိုယ္၀န္စရွိေတာ့ မားသားၾကီးက ကားေလးတစ္စီး၀ယ္ေပးလို႔ ကိုယ့္ကားနဲ႔ကိုယ္ အလုပ္သြားၿဖစ္တယ္။ မိန္းမကလည္းအလုပ္လုပ္ေနေတာ့ မနက္ ၈နာရီခြဲေလာက္ဆို သမီးကို ေယာက္ခမအိမ္သြားပို႔၊ ၿပီးရင္ မိန္းမကို အလုပ္သြားပို႔ ၿပီးေတာ့မွ လွည္းတန္းက က်ေနာ့္အလုပ္ကိုလာ။ လွည္းတန္းေရာက္ရင္ မနက္ ၉နာရီခြဲၿပီ။ ညေနဆိုရင္လည္း မိန္းမအလုပ္က ၇နာရီမွၿပီးေတာ့ သူ႕ကို၀င္ၾကိဳ ၊ ၿပီးရင္ တစ္ဆိုင္ဆိုင္မွာ ထမင္း၀င္စား၊ ၿပီးရင္ သမီးေလးကို သြားေခၚ။ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ၿပန္ေရာက္ရင္ ည၁၀နာရီထိုးေနၿပီ။ ဒါေတြက က်ေနာ္တို႔မိသားစု နိစၥဒူ၀အလုပ္။

ဒီႏွစ္ဇန္န၀ါရီလေလာက္ကတည္းကစၿပီး လွည္းတန္းမွာ ရပ္ထားတဲ့ကားေတြကို စီမံခ်က္နဲ႔ ဆြဲဆြဲသြားတာကို ၾကားေန ၿမင္ေနရေတာ့ ကိုယ့္ကားေလးလည္း ဆြဲသြားခံထိမွာ စိုးရိမ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လွည္းတန္းတ၀ိုက္မွာ ကားတစ္စီးရပ္စရာေနရာဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ရွားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ရင္တထိပ္ထိပ္နဲ႔ပဲ အဆင္ေၿပတဲ့ အင္းစိန္လမ္းမေပၚမွာ ရပ္ရေလ့ရွိတယ္။ လမ္းၾကိဳလမ္းၾကားထဲ၀င္ရပ္ရင္လည္း အဲဒီနားကလမ္းေလးေတြက က်ဥ္းက်ဥ္းေလးေတြၿဖစ္ၿပီး တစ္ဖက္ပိတ္လမ္းလည္းၿဖစ္ေတာ့ ကားရပ္လို႔ လံုး၀အဆင္မေၿပဘူး။ ေန႔လည္ဘက္ ထမင္းစားထြက္ခ်ိန္ဆိုရင္ လမ္းမမွာရပ္ထားတဲ့ ကိုယ့္ကားေလးရွိေသးရဲ့လားလို႔ မၾကာမၾကာ သြားၾကည့္ၿဖစ္တယ္။ ဒီေန႔လည္း ထမင္းစားဆင္းတုန္းက ကားေလးရွိေသးလားလို႔ ၾကည့္ၿဖစ္ေသးတယ္။

ညေနရံုးဆင္းခ်ိန္ မိန္းမအလုပ္ကို သြားၾကိဳမယ္ဆိုၿပီး လမ္းထိပ္ထြက္ေတာ့ ကားမရွိေတာ့ဘူး။ ေမးၿမန္းၾကည့္ေတာ့ ေန႔လည္က လာဆြဲသြားတယ္လို႔ေၿပာတယ္။ အိမ္ေသာ့က ကားထဲမွာ။ လင္မယား၂ေယာက္ ခေလးေခၚၿပီး အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့မွ အိမ္ေသာ့က ကားထဲက်န္ခဲ့မွန္းသိလို႔ ေၿမနီကုန္း ကား၀င္းထဲလိုက္သြားၿပီး ကားေသာ့ဖြင့္ၿပီးၿပန္ယူခဲ့ရတယ္။ ကားကေတာ့ ေၿမနီကုန္းကား၀င္းထဲမွာပဲ။ မနက္က်မွ ဒဏ္ေငြသြားေဆာင္ရမွာ။ ကားဆြဲခ ၅ေသာင္းေပးရမယ္။ ၿပီးရင္ သူတို႔ဆီက ခ်လံယူၿပီး လႈိဳင္ၿမိဳ႕နယ္ စည္ပင္သာယာမွာ ေနာက္ထပ္ ၂ေသာင္းခြဲေပးၿပီး မွ ကားထုတ္လို႔ရမယ္။ က်ေနာ့္ရဲ့ ေခြ်းႏွဲစာေလးထဲက မသထာေရစာ ဖဲ့ေပးရမယ့္အၿပင္ မနက္ၿဖန္တစ္မနက္လံုး အခ်ိန္ကုန္ဦးမွာေပါ့။

ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္ေထာက္ၿပခ်င္တာတခ်ိဳ႕ရွိပါတယ္။ ကားေတြကို စည္းကမ္းမဲ့ရပ္လို႔ဖမ္းတယ္ဆိုတာ လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ ရပ္လို႔ရေအာင္ ကားရပ္စရာေနရာေတြ စီစဥ္ထားေပးဖို႔လိုတယ္။ လွည္းတန္းလိုမ်ိဳး လူဦးေရ သိန္းခ်ီၿပီး ေန႔စဥ္ၿဖတ္သန္းသြားလာေနတဲ႔ေနရာမွာ ကိုယ္ပိုင္ကားေတြအတြက္ ရပ္စရာေနရာ အရမ္းခက္ခဲပါတယ္။ အဲဒီနားမွာေနတဲ့သူေတြ၊ ဆိုင္ဖြင့္တဲ့သူေတြရဲ့ ကားေတြအတြက္လည္း ရပ္စရာေနရာ ခက္ခဲလွပါတယ္။ YCDC အေနနဲ႔ လမ္းမေဘးမွာ ကားေတြမရပ္ေစခ်င္ဘူးဆိုရင္ ကားရပ္ဖို႔အတြက္ ယဥ္ရပ္နားစခန္းေတြ အဲဒီအနီးတ၀ိုက္မွာ ေဆာက္ေပးဖို႔လိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာမွာဆိုရင္လည္း လူစည္ကားတဲ့ေနရာေတြမွာ ကားပါကင္ေတြ ေဆာက္ေပးၿပီး နာရီနဲ႔ ပိုက္ဆံေကာက္ပါတယ္။ အခုဟာက ဘယ္မွာရပ္ပါဆိုတဲ့ ေၿဖရွင္းခ်က္ကိုမေပးပဲ ရပ္တဲ့သူဖမ္းမယ္ဆိုတာကေတာ့ တရားနည္းလမ္းမက်ဘူးလို႔ၿမင္ပါတယ္။

အေမရိကားမွာဆိုရင္ လူစည္ကားတဲ့ေနရာေတြမွာ ကားရပ္ရင္ ၁နာရီထပ္ပိုရပ္ခြင့္မရွိပါဘူး။ ၁နာရီထက္ ေက်ာ္ရပ္ရင္ ဒဏ္ေၾကး ေဒၚလာ ၁၀၀ ေက်ာ္ေဆာင္ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သတ္မွတ္ေနရာမွာ မရပ္တဲ့ကားေတြကို Wheel Clam လို႔ေခၚတဲ့ ဘီးကိုေသာ့ခတ္သြားၿပီး ဒဏ္ေငြေဆာင္မွ လာၿဖဳတ္ေပးတာမ်ိဳးေတြ လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိပါတယ္။ လမ္းေဘးက ကားပါကင္တိုင္းမွာ ဆိုင္းဘုတ္ေတြေရးထားၿပီး သတ္မွတ္ထားတာေတြ ရွိပါတယ္။ အင္းစိန္လမ္းမွာ အဲဒီလို ဆိုင္းဘုတ္မ်ိဳး တစ္ခုမွေရးၿပီး ေၾကၿငာထားတာ မေတြ႕ပါဘူး။

က်ေနာ္သိရသေလာက္ အင္းစိန္လမ္းမၾကီးေတာက္ေလွ်ာက္ ပလက္ေဖာင္းေဘးမွာ ယဥ္ရပ္နားခြင့္ မေပးထားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကားေတြက အၿမဲတမ္းရပ္ေနၾကတာပါပဲ။ ကားလာဆြဲတုန္းခနပဲ ကားေတြရွင္းသြားၿပီး ေနာက္ေတာ့ ၿပန္ရပ္တာပါပဲ။ ဒါကို အေၿဖမွန္လို႔ YCDC က ေရႊညဏ္ေတာ္ စူးေရာက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြက ထင္မ်ားထင္ေနလားမသိဘူး။ ဘတ္စ္ကားေတြလမ္းမကိုပိတ္ၿပီး စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ရပ္တာက်ေတာ့ ပါးစပ္ေတြပိတ္ၿပီး မၿမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတယ္။ လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြ လမ္းမေပၚတက္ၿပီး ေစ်းေရာင္းတာကို မၿမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတယ္။

ေပၚလစီဆိုတာ စဥ္းစားရင္ တစ္ပါတ္လည္ေအာင္စဥ္းစားရတယ္ဆိုတဲ့ စကားက သိပ္မွန္တယ္။ လမ္းမေပၚကားေတြရပ္လို႔ လမ္းပိတ္တယ္ဆိုၿပီး ရပ္တဲ့ကားေတြကို ဖမ္းတယ္။ ကားေတြရပ္ဖို႔ ကားပါကင္ မေဆာက္ေပးထားေတာ့ ကားေတြက လမ္းၾကိဳလမ္းၾကား၀င္ရပ္တယ္။ လမ္းမေပၚကားမပိတ္ေတာ့ေပမယ့္ လမ္းၾကားေတြထဲ ကားပိတ္တယ္။ လမ္းေတြမေကာင္းလို႔ဆိုၿပီး ကြန္ကရစ္ေတြ တစ္ေပေလာက္ၿမွင့္ၿပီးခင္းလိုက္တယ္။ မိုးရြာေတာ့ အိမ္ေတြေရၿမဳပ္ကုန္တယ္။ လမ္းေဘးမွာ ေစ်းေရာင္းလို႔ဆိုၿပီးဖမ္းတယ္။ သူတို႔ေစ်းေရာင္းဖို႔အတြက္ ေနရာတစ္ခုေလာက္က်ေတာ့ မဖန္တီးေပးခ်င္ၾကဘူး။ က်ဳပ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ဦးနင္းပဲ့ေထာင္ေပၚလစီေတြမ်ားေနတယ္။

ႏိုင္ငံတကာမွာ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ဆိုတာ ၿပည္သူက တိုက္ရိုက္ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားတဲ့ သူေတြပဲခန္႔ေလ့ရွိတယ္။ အမ်ားအားၿဖင့္ ၿပည္သူ႕အသံနားေထာင္ၿပီး ၿပည္သူေတြလိုအပ္တာကို အက်ိဳးၿပဳႏိုင္မယ့္ အေစခံေကာင္းတစ္ေယာက္ဆိုရင္လည္း မမွားဘူး။ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီက မဟာပညာယွိၾကီးမ်ားကို ဒီထက္ပိုၿပီး ေရႊညဏ္ေတာ္မစူးေရာက္ဖို႔အတြက္ ၿပည္သူု႕ေရးရာမူ၀ါဒ (Public Policy) လိုမ်ိဳး၊ ၿပည္သူ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပညာ (Public Administration) လိုမ်ိဳးေတြ အမ်ားၾကီးသင္ေပးဖို႔လိုဦးမယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ၿပည္သူေတြကို အသိပညာေပးတဲ့အခါမွာ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ့ အကူအညီကို ယူဖို႔လိုအပ္တယ္။ အစိုးရဘာလုပ္လုပ္၊ ဘာေၿပာေၿပာ ၿပည္သူေတြက အယံုအၾကည္မရွိေနတဲ့အခါက်ေတာ့ တခ်ိဳ႕ေသာ တကယ္ေကာင္းတဲ့ ေပၚလစီေတြကို ေအာင္ၿမင္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈ အားနည္းတယ္။ တၿခားတိုင္းနဲ႔ၿပည္နယ္ေတြမွာဆိုရင္ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ အစိုးရနဲ႔ ထိေတြ႕ဆက္ဆံမႈေတြၿပဳလုပ္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ရန္ကုန္တိုင္းမွာ အဲဒီလိုမ်ိဳး ထိေတြ႕ဆက္ဆံမႈေတြလိုအပ္ေနေသးတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕လို႔ ရန္ကုန္တိုင္းအစိုးရအေနနဲ႔ ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္း ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးဆိုင္ရာ ေပၚလစီေတြ ခ်မွတ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္လည္း အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္သင့္တယ္လို႔လည္း တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

BY ရဲရင့္ငယ္(ကေနဒါ) ...

 

                                    ျမဴ ႏွင္း(ေအးရိပ္ျငိမ္)