ရွမ္းကမ္းမွာ မလန္းဆန္းသာတဲ့ ဟဝွာႏိုင္ငံသား ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ-(သေရာ္စာ) -ရီေနႏိုင္

ရွမ္းကမ္းမွာ မလန္းဆန္းသာတဲ့ ဟဝွာႏိုင္ငံသား ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ-(သေရာ္စာ) -ရီေနႏိုင္

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္အစိတ္ သုံးဆယ္မကတဲ့ကာ လေလာက္ကတည္းက ဟိုဘက္ႏိုင္ငံ ကို သြား အလုပ္လုပ္ဖို႔ သြားၾကတဲ့အခါ “ရေနာင္း”ဘက္ကို ကူးမယ္ ဆိုရင္ ရွမ္းကမ္း ကို သြားမယ္လို႔ ေျပာခဲ့ၾကတာမို႔ “ရွမ္းကမ္း” ဆိုတာကို စာဖတ္သူ အမ်ားစု မစိမ္းဘူးလို႔ ထင္မိတာပါပဲ။

ရွမ္းကမ္းမွာ ဘ၀ေတြ အသက္ေတြ ခြန္ အားေတြနဲ႔ရင္းၿပီး မိသားစုကို လုပ္ေကၽြး ဖို႔ သြား ခဲ့ၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ထဲမွာ ရွမ္းကမ္း မွာ ပင္ပန္းခံႏိုင္ဖို႔ အလုပ္ရွင္ ေကၽြးတဲ့ ျမင္းေဆးစား ၿပီး ေဆးစြဲလာသူေတြ၊ အလုပ္သြားရွာရင္း ဘ၀ပ်က္႐ုံမက ေသမင္း တမန္ေရာဂါစြဲၿပီး အိမ္ျပန္မလွတဲ့ သမီးပ်ိဳ ေလးေတြ ... စသည္စသည္ျဖင့္ ကိုရီးယား ကားေတြထက္ ဇာတ္နာၿပီး ကုလားကား ေတြထက္ ဇာတ္ေၾကာရွည္ေနခဲ့တာျဖင့္ ဆယ္ စုႏွစ္ သုံးစုေလာက္ျဖတ္ ခဲ့ရၿပီး ဇာတ္မသိမ္း တတ္ႏိုင္တဲ့ ဇာတ္လမ္းတြဲရွည္ႀကီးပဲ မဟုတ္ လားဗ်ာ။

ဒီေၾကကြဲဇာတ္လမ္းရွည္ေတြကို ၂၀၁၀ ခု မတိုင္ခင္ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို သိမ္းပိုက္ အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့ အစိုးရမင္းမ်ားက နာမည္ႀကီး မင္းသား မင္းသမီး မ်ားနဲ႔ ေပၚလစီဇာတ္လမ္း ေတြ႐ိုက္ၿပီး ႐ုပ္ျမင္သံၾကားကေန ထုတ္လႊင့္ ခဲ့ၾကပါ ေသးတယ္။ အဲဒီဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေတြ မွာ ျပည္ပသြား အလုပ္ လုပ္သူမ်ားဟာ ေလာဘ ႀကီးသူမ်ား၊ အမ်ိဳးမခ်စ္သူမ်ား၊ “အိုမြန္းနီး ကိုေက်ာ္လႊား အာဂ်ီးမားကိုလြမ္းသူမ်ား” စသျဖင့္ စြပ္စြဲေလ့ရွိသေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ရွမ္းကမ္း ကို သြား အလုပ္လုပ္ ၾကသူေတြထဲမွာ သူေဌးျဖစ္ခ်င္သူ၊ ေလာဘေဇာနဲ႔ သြား သူေတြ ပါေကာင္းပါမွာေပမယ့္ ကိုယ့္ေရကိုယ့္ေျမမွာ ထမင္း၀ခါးလွဖို႔ မိဘ ေဆးကုဖို႔ ညီညီမေတြ ေက်ာင္းေကာင္းထားဖို႔ စသည္မ်ား အတြက္ ေလာက္ငွတဲ့ ဝင္ေငြမရႏိုင္တာမို႔ သြားၾကရ သူက မ်ားပါတယ္။

ဒီဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေတြ တီဗီ မွာလႊင့္ခဲ့တုန္းက ရွမ္းကမ္းမွာ ႏြမ္းပန္းျဖစ္ သြား သူေတြ၊ ရွမ္းကမ္းမွာ ၾကမ္းတမ္းဘ၀ထဲ ေရာင္းစားခံရသူေတြအျဖစ္ ဇာတ္သိမ္း မလွ တာေတြကိုၾကည့္ရတိုင္း ကၽြန္ေတာ္က အတူ ၾကည့္ပရိသတ္ကို ေျပာမိ ခဲ့တာ တစ္ခြန္းရွိ တယ္။ “ဒီဇာတ္ကားမွာျပတာေတြက အမွန္ ေတြခ်ည္းျဖစ္ မွာပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ဇာတ္ကားအ ၿပီးမွာ စာတမ္းတစ္ခုပဲ ထိုးဖို႔လိုတာဗ်၊ အဲဒါက “စနစ္ဆိုးေခတ္ဆိုးမွာအျဖစ္ဆိုးသမၽွ စစ္အစိုးရတာဝန္”ဆိုတာပဲ” လို႔ပါ။ (အရင္ အစိုးရကိုေျပာတာေနာ္။ အခု အရပ္တားအဆိုးရဂ်ီးကိုေျပာတာဟုတ္ဖူးေနာ္)။

တကယ္ေတာ့ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ မခ်ိတင္ကဲ အဲဒီလိုေျပာမိခဲ့တာ ဟာ ေဒါသ နဲ႔ျဖစ္ေပမယ့္ ဘာမွမသိဘဲ က်ိဳးေၾကာင္းမဲ့ ေမာဟနဲ႔ေျပာ ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ ေတာ့ ရွမ္းကမ္းဆိုေပမယ့္ တရားဝင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ထိုင္း လို႔ ေခၚေလ့ရွိၿပီး အစိုးရႀကီးမ်ား စိတ္ေကာက္ရင္ “ယိုးဒယား” လို႔ အေခၚခိုင္းတတ္တဲ့ အဲဒီ ႏိုင္ငံႀကီးဟာ အဂၤလိပ္ကၽြန္ ျမန္မာနဲ႔ ျပင္သစ္ကၽြန္ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနားေဒသတို႔ အၾကားမွာ ဘယ္သူ႕ကၽြန္မွ မျဖစ္ခဲ့ဖူးတာေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လြတ္လပ္ေရးရစမွာ မယွဥ္သာေအာင္ ေအာက္က်ေနာက္က် ရွိခဲ့တဲ့ႏိုင္ငံပါ။

၁၉၅၉ ခုႏွစ္ ေလာက္က ဖြင့္တဲ့ မဂၤလာဒုံေလဆိပ္ႀကီးကို အေရွ႕ေတာင္ အာရွနဲ႔ က်န္ကမၻာ့ေဒသမ်ားဆက္သြယ္ေပး ရာ အဓိကေလဆိပ္ႀကီးအျဖစ္ အားလုံးက အားကိုးခဲ့အားက်ခဲ့ၾကတာပါ။ အဲဒီတုန္းက ႏိုင္ငံေတာင္မျဖစ္ေသးတဲ့ စကၤာပူ က ႏိုင္ငံျခားသြားမယ္ဆို ရန္ကုန္လာေလယာဥ္စီးရတာျဖစ္ၿပီး အေနာက္တိုင္း ဝတ္စုံလည္း ေခတ္မီတဲ့ ရန္ကုန္မွာ ခ်ဳပ္မွ အဆင္ေျပတယ္ဆိုပဲ။

အဲဒီ ကာလက စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေနပဲ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာတဲ့ ထိုင္းေခါင္းေဆာင္ ကစ္တီကာခၽြန္က ျမန္မာျပည္လာလည္ (ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြ ဒီေန႔ ဘန္ေကာက္ေရာက္ရင္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ဟိုေငးဒီေငးလုပ္သလို လုပ္ရွာ) ၿပီး အျပန္မွာ "တို႔တစ္ေတြ ျမန္မာကို မီဖို႔ေတာ့ ႏွစ္ငါးဆယ္ေလာက္ ကုန္း႐ုန္းႀကိဳး စားရလိမ့္မယ္:လို႔ ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္မွာ ေျပာခဲ့တယ္လို႔ ဆို ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ႏိုင္ငံတကာက ေမာ့ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ (ေလယာဥ္ ဆိုေတာ့ လည္း ငုံ႔ၾကည့္လို႔ေတာ့ မရဘူးေလ) ယူဘီေအ ေလေၾကာင္း ဆိုတဲ့ ျမန္မာ့ေလ ေၾကာင္းဟာ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ကိုးလအၾကာမွာ စတင္ေမြးဖြားၿပီး ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္အၾကာမွာ ႏိုင္ငံတကာ ခရီးစဥ္ေတြကို စေျပးဆြဲေန ပါၿပီ။ အစိုးရပိုင္ေလေၾကာင္း ကိုေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔။ စၾကာ အဲလိုင္းတို႔လို ပုဂၢလိကေလေၾကာင္း ကုမၸဏီေတြလည္း အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက စေပၚခဲ့ပါတယ္။ (အဲဒီတုန္းက ေဟာလီးဝုဒ္ မင္းသမီးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေဒၚဝင္းမင္းသန္း ဟာ ေလယာဥ္မယ္ပဲေလ)။

ဒီေန႔ ၂၀၁၄ မွာ ေလယာဥ္ ဝန္ထမ္းဆားဗစ္စ္ အေကာင္းဆုံးဆုရတယ္ ဆိုတဲ့ ထိုင္းအဲေဝးဟာ ၁၉၆၀ က်မွ စကင္ဒီ ေနဗီးယားအဲေဝးနဲ႔ ဖက္စပ္ လုပ္ၿပီး ေပၚေပါက္ ခဲ့ရရွာတာပါ။ အဲဒီကာလက ျမန္မာျပည္က ဘားမားမိတ္ ပစၥည္းမ်ား ထိုင္းကမက္မက္ ေမာေမာဝယ္တဲ့အထဲမွာ ဟံသာေအးႏိုင္ လြန္တို႔၊ ၾကက္ဆင္ဖဲထီးတို႔၊ ျခေသၤ့ဘီစကြတ္တို႔၊ ဗႏၶဳလေစာင္ပါတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။

သက္ႀကီးစကားသက္ငယ္ၾကားကို ျပန္ ေျပာျပရရင္ အဲဒီတုန္း က ျမန္မာျပည္ မွာ ႏိုင္ငံ ျခားေငြက သိပ္ေပါဆိုကိုး။ ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ ပစၥည္းအေသးအဖြဲေတြကို သြင္းကုန္လိုင္စင္ ယူစရာမလိုပဲ အလြယ္တင္သြင္းခြင့္ျပဳတဲ့ အိုး ပင္းဂ်ယ္နရယ္ လိုင္စင္ (OPL) ဆိုတာ ရွိသတဲ့။ အဲဒီစနစ္နဲ႔ ကိုးလ္ဂိတ္လိုသြားတိုက္ေဆးမ်ိဳး လိုသေလာက္ဝယ္ခြင့္ျပဳတာမို႔ ႏိုင္ငံျခား ေငြမရွိရွာလို႔ ႏိုင္ငံျခားက တိုက္႐ိုက္ ဝယ္မသုံး ႏိုင္တဲ့ ထိုင္းကိုေရာင္းစားဖို႔ရာ ကိုးလ္ဂိတ္ ကို ျမန္မာ ကုန္သည္ေတြ က OPL နဲ႔သြင္းၿပီး ထိုင္းကိုေရာင္းစားခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ကဲ၊ အခုေတာ့ ဝဋ္လည္ပုံမ်ား ထိုင္းစာတန္းနဲ႔ ကိုးလ္ဂိတ္တို႔၊ ထိုင္းစာနဲ႔ အိုဗာတင္းတို႔ ကို ျမန္မာေတြ တမက္တေမာ သုံးေနၾကရရွာတာ ပါလား။

ကဲ၊ အရင္က ေ႐ႊထီးေဆာင္းခဲ့ရတာေတြ အသာထားၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေ႐ႊ လို႔ တင္စားတတ္တဲ့ ျမန္မာမ်ား ႏိုင္ငံတကာမွာ မ်က္ ႏွာငယ္ၿပီး လူတကာေျခနင္း ဖတ္၊ “ေ႐ႊဖိနပ္” ျဖစ္ရတဲ့ ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္း နည္းနည္း ေျပာ ပါရေစဦး။ အမ်ား သိတဲ့အတိုင္း အခုႏိုင္ငံတ ကာေလဆိပ္တို႔၊ အေကာက္ခြန္တို႔၊ လ၀က တို႔ မွာ ျမန္မာပတ္စ္ပို႔ဆိုရင္ မ်က္ႏွာ အလြန္ ငယ္ရတဲ့ဘ၀ကေန လြတ္ကို မလြတ္ႏိုင္ေသးပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျမန္မာဆိုရင္ ရရာအလုပ္ လုပ္ဖို႔ ခိုးဝင္မဲ့ဟာ၊ ခိုးေနမယ့္အေကာင္ေတြ အေကာင္မေတြလို႔ မ်က္လုံးေဒါက္ေထာက္ အၾကည့္ ခံေနရတာေလ။ ဒီထဲမွာ အထက္က ေျပာခဲ့တဲ့ ရွမ္းကမ္းကေတာ့ ျမန္မာေတြ အသြားဆုံးနဲ႔ အမ်ားဆုံးရွိတဲ့ႏိုင္ငံမို႔ အဆိုးဆုံး ထဲပါေနတယ္ဆိုရမွာေပါ့။

တရားဝင္သြားဖို႔မလြယ္ေတာ့ ခိုးၿပီးသြား၊ တရားမဝင္ေန၊ မတရားသျဖင့္ လုပ္ခ အႏွိမ္ခံ ရ၊ သူမ်ားမလုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္လုပ္ရ၊ သူမ်ား မ်က္ႏွာၾကည့္ေနရ၊ ဒီၾကား ထဲ ေကာင္းေရာင္း ေကာင္းဝယ္ လာလုပ္တဲ့ ျမန္မာမေလးေတြကို ဟိုဟာ လုပ္မလားလို႔ အဆြယ္ခံရ၊ ျမန္မာအ ထီးေလးေတြဆိုလည္း စက္ေလွမွာ တစ္သက္ လုံးေသသည္အထိ ကၽြန္ခံဖို႔ ေရာင္းစားခံရနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္ တိုင္းျဖစ္ေနေတာ့ တာပါပဲ။ အဲဒီလိုျဖစ္ တဲ့အထဲမွာ ပူပူေႏြးေႏြးသတင္းျဖစ္တဲ့ ၿဗိတိန္ စုံတြဲသတ္မႈ နဲ႔ အဖမ္းခံရၿပီး ႏွိပ္စက္ခံရ၊ မတရားဖိအားေပးၿပီး ေျဖာင့္ ခ်က္ အယူခံရ တယ္ဆိုတဲ့ ျမန္မာလူငယ္ေလးႏွစ္ဦးသတင္း ကေတာ့ အေတာ္ စိတ္မေကာင္းစရာပါ။

ဒီသတင္းကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး စာေရးဆရာဇင္လင္း က ျမန္မာေတြဆိုရင္ ဒီလိုပဲ မတရား ဝယ္ၿပီး တရားခံလုပ္ခိုင္းတာ၊ ႏွိပ္စက္ၿပီး လူ စားထိုးတာ စသျဖင့္ လုပ္ေန က်ျဖစ္တယ္၊ ျမန္မာအစိုးရကလည္း ရွမ္းကမ္းေရာက္ ျမန္မာေတြ အေရးကို ဘယ္ေတာ့မွ လွည့္မၾကည့္ တာမို႔ ျမန္မာဆို လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ပစ္ လိုက္ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္ေနတာကို ၾကားရတာ အေတာ္ စိတ္မခ်မ္းသာစရာပါပဲ။

ဒီလူငယ္ကေလးေတြဟာ တရားခံေတြ လို႔ ေဒသခံမ်ားကလည္း မယုံ၊ ထိုင္း သတင္း မီဒီယာမ်ားကလည္း လက္မခံ၊ ထိုင္းမႈခင္းပညာရွင္ ဆရာဝန္ႀကီး ကလည္း ႐ႈတ္ခ်ေဝဖန္၊ ၿဗိတိန္အစိုးရကေတာင္ ပြင့္လင္းျမင္သာ မွန္ ကန္ ေအာင္ လုပ္ပါလို႔ ထိုင္းသံအမတ္ကိုေခၚ သတိေပးနဲ႔ အားလုံးဝိုင္း ရပ္တည္ေပးၾကသလို ျမန္မာသမၼတႀကီးကလည္း ထိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ လာစဥ္ မွာ ေတာင္းဆိုခဲ့ၿပီး ဧည့္သည္ ေတာ္ႀကီး ကလည္း ျမန္မာေတြ ယုံၾကည္မႈ ရ ေအာင္ လုပ္ပါမယ္လို႔ကတိေပး၊ ျမန္မာလႊတ္ ေတာ္ႀကီး ႏွစ္ရပ္ကလည္း အေရးႀကီး အဆို ေတြဘာေတြ တင္သြင္းၿပီး ထိုင္းကို သဝဏ္ လႊာေတြဘာေတြ ပို႔ဖို႔လုပ္၊ အစိုးရကလည္း အထူးသံအဖြဲ႕ေတြ ေရွ႕ေနေတြနဲ႔ စုံစမ္းမႈေတြ စီစဥ္။ တစ္ဖက္မွာလည္း ရဲတပ္ဖြဲ႕က အျပစ္ ေပးဖို႔ တင္ျပတဲ့ အစီရင္ခံစာကို ထိုင္း တရား သူႀကီးက ပယ္တယ္လို႔ ၾကားရျပန္တဲ့အျပင္ ျမန္မာ၊ ထိုင္းနဲ႔ၿဗိတိန္ အစိုးရေတြခ်င္းလည္း ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေၾကာင္း ၾကားရ။ တစ္ခါ စြပ္စြဲခံ ရခိုင္လူငယ္ေလးမ်ားရဲ႕ မိဘေတြကို ရန္ကုန္အထိ စရိတ္ခံေခၚသူေခၚ၊ ထိုင္းကို သြား ဖို႔ စီစဥ္သူစီစဥ္၊ ထိုင္းေရာက္ ဆရာေတာ္တစ္ ပါးကလည္း ဟိုမွာ တည္းခို ဖို႔ ကမ္းလွမ္းလို ကမ္းလွမ္း စသည္အျပင္ မတရားတဲ့ဒီအမႈကို ၿဗိတိန္အစိုးရက လြတ္လပ္တဲ့ စုံစမ္းမႈလုပ္ေပးပါလို႔ အင္တာနက္က လက္မွတ္ေရးထိုးလႈံ႔ ေဆာ္ တာ ကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသား ခရစ္စတိုဖာ ဟန္ကင္းစ္က ဦးေဆာင္လုပ္ေနတယ္ စတဲ့ အားတက္စရာသတင္းေတြလည္း ၾကားရပါ တယ္။

အားပ်က္စရာ သတင္းေတြ အေနနဲ႔ကလည္း ထိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က လူသတ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာအစိုးရက ကန္႔ကြက္တာမရွိပါဘူးလို႔ ေျပာျပန္႐ုံမက ထိုင္းရဲ က တရားခံ မဟုတ္ရင္ ဖမ္းရဲပါ့မလားလို႔လည္း ခပ္တုံးတုံး ဆိုလို ဆို၊ ျမန္မာ လူငယ္ႏွစ္ေယာက္က ႏွိပ္စက္ခံလို႔ေပးခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့ ဝန္ခံခ်က္ကို ျပန္ ႐ုပ္သိမ္းတယ္ဆိုေပမယ့္ အဲဒါမဟုတ္ပါဘူးလို႔ ထိုင္းရဲက ျငင္းလိုျငင္း ႐ုံမက ျပန္႐ုပ္သိမ္း မသိမ္းသိမ္း သူတို႔မွာ သက္ေသအခိုင္အမာရွိ တယ္လို႔ ခပ္တင္းတင္း ခပ္ရွင္းရွင္း ေခါင္းမာ လိုမာ စသျဖင့္ရွိေနပါေသးတယ္။

ဒီလိုပဲ တရားခံလို႔ စြပ္စြဲခံထားရတဲ့ ကိုေဇာ္လင္းနဲ႔ ကိုဝင္းေဇာ္ထြန္း တို႔မိဘမ်ား သူမ်ားအကူအညီနဲ႔ ရန္ကုန္ေရာက္လာတဲ့အခါ တည္းခိုရာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ဧည့္စာရင္းဝင္ စစ္ၿပီး ဘယ္သူေတြစီစဥ္ေပးလို႔ လာရတာလဲလို႔ အာဏာပါဝါျပ စစ္ေမးသူကေမး၊ မႈခင္းျဖစ္ ရာ ခိုေတာင္းကၽြန္းဆိုတာလည္း မာဖီးယား ဂိုဏ္း တို႔ ႀကီးစိုးရာျဖစ္ၿပီး ရဲကိုသူတို႔က ေဘာင္း ဘီအိတ္ထဲထည့္ထားတာ ဆိုတာေတြ လည္း ၾကားရနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။

ဒီသတင္းေတြ အၾကားမွာ အဲဒီ ဗိုလ္႐ႈပ္ႀကီး ပရာယုခ်န္အိုခ်ာ ဆိုတဲ့လူက ဘေလာင္း ဘလဲ ေျပာသံ၊ လူႀကီး လူေကာင္းမပီမသ လုပ္ပုံ ေတြကို ၾကားရျမင္ ရတာကလည္း အေတာ္စိတ္ မခ်မ္းသာစရာပါပဲ။ ဒီလူသတ္မႈျဖစ္ျဖစ္ ခ်င္း ကိုယ္ႏိုင္ငံမွာ ဧည့္သည္စုံတြဲ မတရားက်င့္ အသတ္ခံရတဲ့ ကိစၥကို ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မဆင္မျခင္ဘဲ “ဘီကီနီ မလုံမလဲ ဝတ္ၿပီး ေနမွေတာ့ျဖစ္ မွာေပါ့” လို႔ အားမနာ လၽွာမက်ိဳး ေျပာလိုက္ဆိုပဲ။ ေနာက္မွ ဟဲဟဲ၊ အေနာ္ က ေနာက္တာဆိုၿပီး ျပန္ ေတာင္းပန္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ၿဗိတိန္လိုႏိုင္ငံမ်ိဳး ေတာင္ အခုလိုေျပာဖို႔ဝ န္မေလးသူဟာ ကၽြန္ ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားေတြဆို ပိုၿပီးေစာ္ကားေျပာ ဆိုဖို႔ ဝန္မေလးဘူးဆိုတာ “တရားခံမဟုတ္ရင္ ထိုင္းရဲက ဖမ္းရဲပါ့မလား” ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ ျမင္ သာပါတယ္။

ဒီလိုလူမ်ိဳး အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့တိုင္းျပည္ မွာ သူတို႔ရဲတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး အမွန္တရား ရွာေဖြဖို႔ဟာက အေတာ္ေလး ခက္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီလူဟာ သမၼတႀကီးနဲ႔ေတြ႕တုန္းကလည္း ျမန္မာေတြက ယုံ ၾကည္လက္ခံႏိုင္စရာ ျဖစ္ေစ မယ္လို႔ အာမခံ ေျပာခဲ့တာလည္း အမွန္ျဖစ္ၿပီး တရားခံမဟုတ္ရင္ ထိုင္းရဲက ဖမ္းပါ့မလားဆိုတာကေတာ့ ဒီစကားနဲ႔ ဆန္႔က်င္႐ုံမက လုပ္ထုံးလုပ္နည္းနဲ႔ ဆန္႔က်င္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ထိုင္းရဲမ်ားနဲ႔ ဆန္႔ က်င္ၿပီး အမွန္တရားရွာေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ႏိုင္ငံသားေတြကိုပါ ေစာ္ကားရာေရာက္ေနပါတယ္။

ဒီအမႈအေၾကာင္းၾကားတဲ့အခါမွာ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္က စင္ကာပူမွာျဖစ္တဲ့ လူသတ္မႈ အတြက္ ဖီလစ္ပိုင္အိမ္ေဖာ္တစ္ဦးကို ေသဒဏ္ေပးတဲ့အတြက္ ဖိလစ္ပိုင္နဲ႔ စင္ကာပူ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ခဲ့ တာကို ျပန္သတိရမိတယ္။ Flor Contemplacion လို႔ေခၚတဲ့ အသက္ ၄၂ ႏွစ္အ႐ြယ္ အိမ္ေဖာ္အမ်ိဳးသမီးဟာ အျခား ဖိလစ္ပိုင္ အိမ္ေဖာ္တစ္ဦးနဲ႔ သူထိန္းတဲ့ကေလးကို သတ္ခဲ့တယ္လို႔ စြပ္စြဲခံခဲ့ရၿပီး Flor နဲ႔ အတူေနသူကေတာ့ သူဟာ အျပစ္ကင္းၿပီး ကေလးကို လည္းသတ္၊ အိမ္ေဖာ္ ကိုလည္း သတ္တဲ့ ကေလး အေဖရဲ႕ ေခ်ာက္ခ်ျခင္းကို ခံရတယ္ လို႔ဆိုပါတယ္။

အဲဒီအမႈမွာ ဖီလစ္ပိုင္က ေတာင္းဆိုသမၽွကို စင္ကာပူက ဘာမွမလိုက္ ေလ်ာဘဲ ၁၉၉၅ မွာ ႀကိဳးေပးသတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေနပဲ သမၼတျဖစ္လာတဲ့ ရာမို႔စ္ က ဆိုရင္ ေဒါသျဖစ္ၿပီး သံတမန္ျဖတ္ ေတာက္မယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္တာ၊ သံတမန္ အဆင့္ေလၽွာ႔ခ်တာေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ စင္ကာပူကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ဖိလစ္ပိုင္သားတို႔ရဲ႕ ဆႏၵျပပြဲေတြလည္း ႏွစ္ႏိုင္ငံစလုံးမွာ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သည္းျဖစ္ ခဲ့ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဖိလစ္ပိုင္သူကို မ ကယ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အင္း၊ အခုလည္း ဒီလို မျဖစ္ ေအာင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဝိုင္းႀကိဳးစားရမွာ ပါပဲ။

အခုျဖစ္ခဲ့တဲ့အမႈမွာ ထိုင္းရဲတို႔ညစ္တာ ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ အညစ္ခံဘ၀ ကိုေရာက္ ၊ ေျဖရွင္းရခက္တဲ့ အႏွိမ္ခံအျဖစ္ ကို က်ေရာက္တဲ့ ျမန္မာလူငယ္ေတြ အတြက္ ေနာင္ကိုလည္း အလားတူျဖစ္ရပ္ေတြ ထပ္ခါထပ္ခါျဖစ္ႏိုင္ ပါ ေသး တယ္။ ႏိုင္ငံတကာမွာ ေခါင္းေမာ့မေနႏိုင္ေတာင္ ေခါင္းငုံ႔မေနရဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ အားလုံး ဝိုင္းႀကိဳးစားဖို႔ လိုေနေသးတာျဖစ္ၿပီး လက္ရွိ အေနအထားမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ တေတြဟာ ဟိုလူ႕မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရ၊ ဒီလူ႕မ်က္ ႏွာခ်ိဳေသြးရနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာတဲ့ “ဟဝွာ”ႏိုင္ငံသားေတြ ျဖစ္ေနၿပီပဲလို႔ ေတြးေနမိေၾကာင္းပါဗ်ာ။

ရီေနႏိုင္
ျမဴႏွင္း(ေအးရိပ္ျငိမ္)