ပဲေလွာ္ၾကားဆားညပ္တဲ့ အုန္းေရ

ပဲေလွာ္ၾကားဆားညပ္တဲ့ အုန္းေရ

Ko Shwe Mung

ပဲေလွာ္ၾကားဆားညပ္တဲ့ အုန္းေရ
************************

ဒီရက္ပုိင္းမယ္ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသ ႀကီးလႊတ္ေတာ္ကေန အတည္ျပဳလုိက္တယ္ဆုိတဲ့ ယစ္မ်ဳိးခြန္ဥပေဒနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလး ေ၀ဖန္ေနၾကတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ အဲဒီယစ္မ်ဳိးခြန္ဥပေဒက တျခားတုိင္းေဒသႀကီးတစ္ခ်ဳိ႕မွာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ကတည္းက ဥပေဒျပဌာန္းၿပီးသြားၿပီ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဘယ္သူမွ သိပ္သတိမထားမိလုိက္ဘဲ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးဆုိေတာ့မွ အားလုံးကအာရုံစုိက္မိသြားတာလားမသိဘူး။ ဘာဘဲေျပာေျပာ ေခါင္းေလာင္းတုိ႔ သရဖူတုိ႔ ျမန္မာေဘာအသင္းတုိ႔ၿပီးရင္ ယစ္မ်ဳိးခြန္ထဲက အုန္းရည္ကိစၥကလဲ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုရတာေပါ့။ တကယ္တမ္းေတာ့ ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္ေတြဖြဲ႔ ၿပီးေတာ့ ၀တၱရားေက်ေအာင္ လႊတ္ေတာ္အသီးသီးကေန ေဒသႏၱရဥပေဒေတြျပဌာန္းတဲ့အခါမွာ အခု နာမည္ႀကီးေနတဲ့ ယစ္မ်ဳိးခြန္ဥပေဒက ပါလာတာပါ။

ယစ္မ်ဳိးခြန္ဥပေဒရယ္လုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ စၿပီးေပၚေပါက္ခဲ့တာက အဂၤလိပ္ကုိလုိနီလက္ထက္ ၁၉၁၇ ခုႏွစ္ဆုိတာ အဂၤလိပ္ရဲ့ဥပေဒ The Burem Excise Act အရသိရပါတယ္။ Excise ဆုိတဲ့စကားလုံးကို အဘိဓာန္ေတြထဲမွာ ေတာင္လွန္ေျမာက္လွန္ ဖတ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ Excise ဆုိတာ ယစ္မ်ဳိးခြန္ဆုိတာအျပင္ ျပည္တြင္းမွာ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်တဲ့ကုန္စည္အေပၚ စည္းၾကပ္ေကာက္ခံတဲ့ အခြန္လုိ႔လဲ ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အဂၤလိပ္မင္းမ်ားလက္ထက္ကတည္းက ဒီ Excise ဆုိတာႀကီးကို ယစ္မ်ဳိးခြန္လုိ႔ဘဲ အသားတက် သုံးစြဲလာခဲ့တာပါ။ ယစ္မ်ဳိး၀န္ေထာက္ဆုိတဲ့ အမွဳထမ္းေတြခန္႔အပ္ၿပီး ယစ္မ်ဳိးခြန္စေကာက္တဲ့အခ်ိန္တုန္းက ဘိန္းခြန္ပါ ပါေပမယ့္ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ဥပေဒထဲကေန ဘိန္းခြန္ကုိ ထုတ္ပယ္လုိက္ပုံရပါတယ္။ အခုေခတ္မွာေတာ့ အဲဒီယစ္မ်ဳိးခြန္ဆုိတာ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနရဲ့ အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနက ေကာက္ခံတဲ့ အခြန္အမ်ဳိးအစားထဲကို ေရာက္သြားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အခြန္စနစ္ဟာ အဂၤလိပ္ၿဗိတိသွ်ဆီကေန အေမြဆက္ခံတာျဖစ္တဲ့အျပင္ အဂၤလိပ္လက္ထက္က အခြန္ဥပေဒကုိ အခုအခ်ိန္အထိ အျမတ္တႏုိး ထိန္းသိမ္းထားတဲ့အထဲမယ္ အဲဒီယစ္မ်ဳိးခြန္ဥပေဒလည္း ပါမယ္ထင္ပါရဲ့။ Excise ကုိျမန္မာေတြက ဘာျဖစ္လုိ႔ ယစ္မ်ဳိးခြန္လုိ႔ တရားေသမွတ္သားထားၾကသတုန္းလုိ႔ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ အဲဒီ ၁၉၁၇ ခုႏွစ္ကတည္းက ျပဌာန္းခဲ့တဲ့ The Burma Excise Act ထဲမွာ ေကာက္ခံတဲ့ အခြန္အခအားလုံးဟာ မူးယစ္ေစေသာ ေသရည္ေသရက္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကုန္စည္ေတြခ်ည္းျဖစ္လို႔ပါဘဲ။ တျခားျပည္တြင္းထြက္ ကုန္စည္အခ်ိဳ႕အေပၚမွာေကာက္တဲ့ Excise ကုိေတာ့ အဂၤလိပ္က သီးျခားဥပေဒတစ္ခုစီျပဌာန္းၿပီးေတာ့မွ ေကာက္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ - The Sugar ( Excise Duty ) Act တုိ႔ The Matches (Excise Duty) Act တုိ႔ The Silver (Excise Duty) Act တုိ႔ဘာတုိ႔ေပါ့။

ဒီလုိနဲ႔ ဒီဖက္ေခတ္မွာ တုိင္းေဒသႀကီးအလုိက္ ျပည္နယ္အလုိက္ ယစ္မ်ဳိးခြန္ဥပေဒေတြ ျပဌာန္းၿပီး ကိုယ့္နယ္နဲ႔ကုိယ္ စည္းၾကပ္ရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္လာတဲ့အခါ တုိင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္ေတြကုိ ျပည္ထဲေရးကဘဲ ဥပေဒၾကမ္းေရးၿပီးတင္ဟန္တူပါတယ္။ အဲဒီဥပေဒၾကမ္းေရးတဲ့အခါမွာလည္း အဂၤလိပ္လက္ထက္ကတည္းက အေမြဆက္ခံလာတဲ့ The Burma Excise Act ဆုိတဲ့စာအုပ္ႀကီးကို ေျပးလွန္ၿပီး ျမန္မာလုိ ဘာသာျပန္..ၿပီးေတာ့ လုိအပ္သလုိၾကည့္ေကာင္းေအာင္ျပဳျပင္ၿပီး ဥပေဒၾကမ္းေရးၾကဟန္တူပါတယ္။ အဲသည္အခါမွာ ဘာျဖစ္သတုန္းဆုိေတာ့ မူရင္းအဂၤလိပ္ဥပေဒမွာ ပါတဲ့အသုံးအႏွဳန္းေတြကို ဘာသာျပန္ၿပီး ဒီေန႔ေခတ္ပုံစံနဲ႔ ေရးထည့္လိုက္တဲ့အခါ ျမင္ၾက ၾကားၾကတဲ့အတုိင္း ေပေရ၊ ဓနိေရ၊ ထန္းေရ ေတြနဲ႔ေရာၿပီး အုန္းေရချမာ အဆစ္ပါသြားပုံပါဘဲ။ ဥပမာအားျဖင့္ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးရဲ့ အရင္ ျပဌာန္းခဲ့တဲ့ ဧရာ၀တီတုိင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ပဲခူးတုိင္းေဒသႀကီးတုိ႔ရဲ့ ဥပေဒပါ စာသားေတြကုိ ဖတ္ၾကည့္ပါ ထပ္တူထပ္မွ်နီးပါး တူညီေနတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။

ပဲခူးတုိင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္ ဥပေဒအမွတ္ ၃/၂၀၁၃
ပဲခူးတုိင္းေဒသႀကီး ယစ္မ်ဳိးခြန္ဥပေဒ
ပုဒ္မ ၂။ (ဎ) ထန္းရည္ (Tari) ဆုိသည္မွာ ကေစာ္ေဖာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေဖာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ ထန္း၊ ဓနိ၊ အုန္း၊ ေပ စသည့္အပင္မ်ားမွ ထြက္ရွိသည့္ အရည္မ်ားကို ဆုိသည္။

ဧရာ၀တီတုိင္း ေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္ ဥပေဒအမွတ္ ၈/၂၀၁၃
ဧရာ၀တီတုိင္းေဒသႀကီး ယစ္မ်ဳိးခြန္ဥပေဒ
ပုဒ္မ ၂။ (ဋ) ထန္းရည္ (Tari) ဆုိသည္မွာ ကေစာ္ေဖာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေဖာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ ထန္း၊ ဓနိ၊ အုန္း၊ ေပ၊ စသည့္ အပင္အမ်ဳိးမ်ဳိးမွ ထြက္ေသာအရည္ကို ဆုိသည္။

အဲသေတာ့ မူရင္း The Burma Code Vol. III မွာပါ၀င္တဲ့ ၁၉၁၇ ခုႏွစ္ The Burma Excise Act ရဲ ့ပုဒ္မ ၂။ (ဒ) မွာ အဂၤလိပ္လုိ

' Tari ' means the sap or juice whether fremented or unfermented of any kind of palm tree;

ဆုိၿပီးေရးထားပါတယ္။ အဲဒီ Tari ဆုိတဲ့ အဂၤလိပ္စာလုံးဟာ အဂၤလိပ္အဘိဓာန္မွာ မရွိပါဘူး ဒီေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ထင္ ျမန္မာေ၀ါဟာရကုိ ဥပေဒေရးတဲ့ အဂၤလိပ္က သူ႔နားမွာ ၾကားတဲ့အတုိင္း ဘာသာျပန္ၿပီးေရးထဲ့လုိက္ပုံပါဘဲ။ မူရင္းဥပေဒမွာ ေရးထားတဲ့အတုိင္း ဘာသာျပန္ၾကည့္တဲ့အခါ any kind of palm tree ဆုိတာကိုၾကည့္ၿပီး ႀကိတ္ထဲ့လုိက္ေတာ့ အုန္းေရချမာၾကားညပ္သြားပုံရပါတယ္။ ပထမဆုံး ေဒသဆုိင္ရာ ယစ္မ်ဳိးခြန္ဥပေဒျပဌာန္းတဲ့ ပဲခူးတုိင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္အမတ္မင္းမ်ားကလည္း ဒီ အုန္းေရကို ကြန္ပလိမ့္ တက္ခဲ့ပုံမရသလုိ ဒုတိယေျမာက္ ျပဌာန္းခဲ့တဲ့ ဧရာ၀တီ တုိင္းလႊတ္ေတာ္မွာလည္းကြန္ပလိမ့္ တက္ခဲ့ပုံမရပါ။ ထုိနည္းတူစြာ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္ထဲက ပညာရွိ လႊတ္ေတာ္အမတ္မင္းမ်ားကလည္း ဥပေဒၾကမ္းထဲက ပဲေလွာ္ၾကားဆားညပ္ေနတဲ့ အုန္းေရ ေလးကို ကယ္တင္ဖုိ႔ သတိထားမိၾကပုံမရဘဲ ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔မွာ တစ္ခဲနက္ မဲေပးအတည္ျပဳလုိက္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အမ်ားျပည္သူက ဒီဥပေဒၾကမ္းပါ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ကိုဖတ္ၿပီး ဥပေဒၾကမ္းေရးဆြဲသူ ပညာရွိ ပညာရွင္မ်ားရဲ့ ဉာဏ္ပညာႀကီးမားပုံကို အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္း ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ၾကတာေပါ့။

BY ရဲရင့္ငယ္(ကေနဒါ) ... 

                                     ျမဴႏွင္း(ေအးရိပ္ျငိ္မ္)