ထိုးေဆး၏ ဆိုးက်ိဳးႏွင့္ ဆရာ၀န္မ်ားအေရးေပၚေဆာင္ထားရမည့္ေဆးမ်ား

ထိုးေဆး၏ ဆိုးက်ိဳးႏွင့္ ဆရာ၀န္မ်ားအေရးေပၚေဆာင္ထားရမည့္ေဆးမ်ား

ကၽြန္ေတာ္ေဆးခန္းထိုင္တုန္းက တစ္ရက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ေဆးခန္းကို 

 

လူနာတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္။ ကိုယ္လက္ေတြနာက်င္ကိုက္ခဲေနတာအရ 

မ္းဆိုးေနလို႔ ေဆးခန္းလာျပတာ။ အဖ်ားလည္းရွိေနတာဆိုေတာ့ Diclo 

ထိုးေပးဖို႔ ျပင္ဆင္ပါတယ္။ ေဆးမတည့္တာရွိလားဆိုေတာ့ လူနာျပန္ေျဖတာက သူက ပါရာစီတေမာကလြဲရင္ တျခားဘယ္ေဆးနဲ႔မွ သူမတည့္ဘူးတဲ့။ ေဆးမတည့္လို႔ ေဆးရံုေရာက္တာ ၂ခါရွိဖူးတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္လည္း Diclo က ေရွာ့ရေလ့ရွိတဲ့ေဆးမဟုတ္ေတာ့ Diclo ထိုးေပးလိုက္တယ္။ ေဆးမတည့္တဲ့ေရွာ့ရခဲ့ဖူးတာဆိုေတာ့ စိတ္ခ်လက္ခ်ေတာ့မေနႏိုင္ဘူး။ ေဆးခန္းမွာပဲ ခဏေနခိုင္းထားလိုက္ရတယ္။

ခဏေနေတာ့ ပါရာစီတေမာကလြဲလို႔ တျခားဘာေဆးနဲ႔မွ မတည့္ဘူးဆိုတာ 

စျပလာတယ္။ ေဆးထိုးျပီး ၁၀မိနစ္ေလာက္အၾကာမွာ အသားေတြနီလာတယ္။ မ်က္လံုးေတြလည္းနီလာျပီး တကုိယ္လံုးယားလာတယ္။ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ၾကည့္ေတာ့ အေပၚေသြး ၁၀၀နဲ႔ ေအာက္ေသြး ၆၀။ ပထမတုန္းက တိုင္းထားတာက ၁၁၀ ၇၀။ Anaphylaxis shock လို႔ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္တာနဲ႔ ပထမဆံုး Adrenaline ကို 1:1000 နဲ႔ အသားေဆးထိုးရတယ္။ Burmeton ကို ေနာက္တစ္ဆင့္အေနနဲ႔ထိုးတယ္။ Cannula တစ္ေခ်ာင္းထိုးျပီး Hydrocortisone ထိုးေပးလိုက္တယ္။ Saline သြင္းထားတယ္။ ခဏေစာင့္ၾကည့္ေနေပမယ့္လည္း လူနာက မသက္သာလာဘူး။ ေသြးေပါင္ျပန္တိုင္းၾကည့္ေတာ့ လူနာရဲ႕ေသြးေပါင္ခ်ိန္က ၈၀ နဲ႔ ေအာက္ေသြးကတိုင္းမရေတာ့ဘူး။ နားေထာင္ၾကည့္ေတာ့ ႏွလံုးခုန္သံက စီးခ်က္မညီေတာ့ဘူး။ ခုန္ခ်င္သလိုခုန္လာတယ္။ Cannula နဲ႔ ေနာက္တစ္လိုင္းဖြင့္ျပီး Adrenaline ကို 1:10000 နဲ႔ IV ထိုးလိုက္တယ္။ Hydrocortisone ေနာက္တစ္လံုးထပ္ထိုးတယ္။ Burmeton ထပ္ထိုးတယ္။ Saline ေနာက္တစ္လိုင္းထပ္ခ်ိတ္ရတယ္။ ခဏေနေတာ့ သူအယားသက္သာလာတယ္။ Pressure ျပန္တက္လာတယ္။ လူနာ အေျခအေနတည္ျငိမ္လာျပီလို႔ ထင္ရတာနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ကားေမာင္းျပီး ေဆးရံုပို႔လိုက္ရတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔ေဆးခန္းေရာက္ေတာ့ မေန႔ကလူနာ မုန္႔တစ္ထုပ္နဲ႔ ေဆးခန္းေရာက္ေနတယ္။ ဆရာကယ္တဲ့အသက္ပဲရွိပါေတာ့တယ္တဲ့။ ေဆးရံုမွာေတာ့ တစ္ညအိပ္လိုက္ရတာေပါ့ေလ။

အခုဘြဲ႔ရျပီးရင္လည္း ေဆးခန္းဖြင့္မယ့္သူေတြပါမယ္ထင္တယ္။ ဘာေဆးေတြ၀ယ္ရမလဲစဥ္းစားရင္ေတာ့ Adrenaline Burmeton နဲ႔ Hydrocortisone ေတာ့ မေမ့ပါနဲ႔။ ဘယ္ေဆးနဲ႔ ေရွာ့ရႏုိင္မလဲဆိုတာဘယ္လိုမွ မသိႏုိင္ဘူး။ ဆရာရဲျမင့္ေက်ာ္ရဲ႕ သေဘာအရဆိုရင္ေတာ့ ေဆးေတြကို Test လုပ္လည္း မထိေရာက္ဘူးလို႔ေျပာတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေဆးကိုတကယ္ Test လုပ္မယ္ဆိုရင္ Intradermal မွ ထိေရာက္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားစုက ထိုးလိုက္ရင္ Subcutaneous ကိုပဲေရာက္သြားတာဆိုေတာ့ Test လုပ္ျပီးလည္း ေရွာ့ရႏုိင္တာပဲတဲ့။ Intradermal သာ ေန႔တိုင္း Test လုပ္ေနရင္ေတာ့ ကိုယ့္ေဆးခန္းကို လူနာလာမွာကိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ လူတစ္ေယာက္တည္းေတာင္ အရင္က ေရွာ့မရဖူးဘဲ အခုမွရတတ္တာမ်ိဳးလည္းရွိတယ္။ ေဆးရံုနဲ႔မတူတဲ့အခ်က္က ေဆးရံုမွာက ကိုယ္အားကိုးႏုိင္တဲ့သူေတြရွိေပမယ့္ ကိုယ့္ေဆးခန္းမွာေတာ့ ကိုယ္ကလြဲလို႔ အားကိုးစရာမရွိဘူး။ ကိုယ့္ေရွ႕ကအသက္တစ္ေခ်ာင္းက ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ကိုင္မႈအေပၚမွာ လံုး၀မူတည္သြားျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာရတဲ့ Pressure က ဘာနဲ႔မွမတူဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဂရုစိုက္သင့္တာက လူနာေရွ႕မွာ လံုး၀စိတ္လႈပ္ရွားေနတာ၊ အရမ္းပ်ာေနတာမ်ိဳးမျပဖို႔ပဲ။ ကိုယ့္စိတ္ေတြေတာ့လႈပ္ရွားေနလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ တတ္ႏုိင္သမွ်အျပင္ကို မေရာက္ေစဘဲ လုပ္စရာရွိတာေတြကို ေအးေအးေဆးေဆးလုပ္ပါ။ အဲဒါေတြကိုလည္း ရင္ဆိုင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ထားရလိမ့္ဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ေပါ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေနမေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ ျမန္ျမန္ေပ်ာက္ခ်င္တယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ ေဆးပဲအထိုးခံလိုက္ခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဆးထိုးတာမွာလည္း အခန္႔မသင့္ရင္ ကိုယ့့္အသက္ပါ ပါသြားႏုိင္တာေတြက အမ်ားၾကီးပဲ။ တစ္ခါၾကံဳဖူးသြားရင္ ေနာက္တစ္ေခါက္ေဆးထိုးဖို႔ေတာင္မ၀ံ့မရဲဘဲ။

Posted by Thurein Hlaing Win 

                                       ျမဴ ႏွင္း(ေအးရိပ္ျငိမ္)